FORMY WŁASNOŚCI MAJĄTKU ORGANIZACJI

Każda organizacja, aby móc funkcjonować, musi dysponować określonymi środkami rzeczowymi oraz środkami finansowymi. Możliwość dysponowania nimi nie jest jednak tożsama z ich własnością czy posiadaniem. Owe środki (składniki majątkowe) mogą być własnością:

– jednostek lub spółek osób fizycznych (udziałowców),

– grup (np. w przypadku spółdzielni lub towarzystw akcyjnych),

– społeczności (państwowej, samorządowej).

Forma własności określa, kto inwestuje u- działalność organizacji, kto czerpie z niej zyski, kto ponosi finansowe ryzyko. Forma własności w sposób istotny wpływa na sposób zarządzania organizacją i bardzo często na sprawność jej funkcjonowania.

Opisane przez nas wcześniej organizacje różniły się między sobą formą własności ich majątku. W przypadku zakładu fryzjersko-kosmetycznego był on własnością prywatną – indywidualną. Jego właścicielem był kierownik zakładu. Prywatną organizacją było również biuro prawne, jako jedna z części dużej organizacji będącej spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, tzn. firmy „Peter Swanson and Partners’’. Jej właściciele (udziałowcy) ponoszą wspólnie odpowiedzialność za zobowiązania firmy do wysokości kapitału, jaki zaangażowali w jej działalność. Nie odpowiadają za te zobowiązania całym swym majątkiem.

Składniki majątkowe fabryki odzieżowej są własnością państwową. Jeśli poddana zostanie prywatyzacji w formie publicznej sprzedaży akcji przez skarb państwa, przekształci się w spółkę akcyjną. Nabywcy akcji nie staną się jednak bezpośrednio właścicielami składników majątkowych przedsiębiorstwa, ale tylko jego akcji. Ci z nich, którzy zakupią odpowiednio duże pakiety akcji (tzw. pakiety kontrolne), uzyskują prawo członkostwa w radzie nadzorczej spółki i tym samym pewien, większy lub mniejszy, wpływ na zarządzanie nią i podział zysków. W podziale zysku partycypują wszyscy akcjonariusze, w zależności od ilości posiadanych akcji. Majątek spółki jest w zasadzie własnością grupową.