Strategia „Automatyki”

Strategię „Automatyki”, będącą podstawowym dorobkiem jego samego i jego „drużyny”, przedstawił Sęk w wywiadzie radiowym. Celem jest odzyskanie pozycji lidera, którą firma zajmowała w latach siedemdziesiątych. Strategia polega na aktywnej penetracji rynku, restrukturyzacji firmy, poprawie jakości i sojuszach strategicznych.

Przykładem planowania jest przygotowywany przez Pawłowską program rozwoju potencjału społecznego przedsiębiorstwa. Jest rzeczą oczywistą, że plan musi wynikać ze strategii. Dlatego szefowa działu kadr zwróciła uwagę Sęka na strategiczne problemy redukcji zatrudnienia i środków na szkolenie pracowników.

Kontrola ma na celu nie tylko wykrycie i usunięcie odchyleń, ale przede wszystkim ustalenie ich głębszych przyczyn. Szczególnie wyraźnie widać to na przykładzie zagrożonego terminu dostawy systemu dla elektrowni. Najpierw stwierdzono opóźnienie w stosunku do założonego harmonogramu, następnie ustalono, że podstawową przyczyną były braki w zaopatrzeniu. Na tej podstawie podjęto doraźne działania korygujące: pracę na trzy zmiany i usunięcie braków w zaopatrzeniu. Najważniejsze było jednak to, że stwierdzono, iż funkcja zaopatrzenia nie znalazła swego właściwego miejsca w nowej strukturze firmy.

Przebiegiem procesu produkcji zainteresował się Sęk w trakcie swej codziennej wizyty w hali fabrycznej. Zwrócił uwagę na dwa zakłócenia: awarię maszyny i nieporządek na terenie zakładu.

„Automatyka” przeszła niedawno poważną reorganizację: utworzenie centrów (ośrodków) zysku, czyli wyodrębnionych części przedsiębiorstwa samodzielnie realizujących wynik finansowy (zysk) i odpowiedzialnych za jego wysokość. Na tym tle rysuje się kontrowersyjny problem organizacyjnego usytuowania funkcji zaopatrzenia.