Jednym z celów podyplomowego kształcenia w dziedzinie zarządzania jest zmiana kultury środowisk inżynierskich, z których wywodzi się znaczna część kadry kierowniczej w naszym przemyśle. Szczególnie ważnym elementem kultury jest język, czyli kategorie i pojęcia służące do nazywania, opisu i analizy rzeczywistości. Zarządzanie wymaga języka, którego elementy (pojęcia) zaczerpnięte są z różnych dziedzin wiedzy i życia: z techniki, prawa, ekonomii, finansów, socjologii itp. Konieczne są jednak również pojęcia związane właśnie z zarządzaniem: strategia, struktura, restrukturyzacja, potencjał społeczny. Są to zwykle pojęcia ogólne, pozwalające opisywać wieloaspektowo stany organizacji i zachodzące w nich procesy. Zarządzanie wymaga operowania tym językiem. Jest to język menedżerów, pozwalający im na podejmowanie decyzji i komunikowanie się między sobą. (Słowniczki kończące kolejne rozdziały tej książki są wprowadzeniem do tego języka).
Zarządzanie wymaga prostych i zrozumiałych wartości, celów działania i zadań, jednoczących wszystkich uczestników organizacji. Wartości i cele powinny prowadzić do ich emocjonalnego zaangażowania. Takie ambitne zadania mają zdolność mobilizowania ludzi do wysiłku nawet wówczas, gdy początkowo wydają się mało realne. Szczególnie sugestywne są w tym względzie przykłady firm japońskich, które w latach pięćdziesiątych postawiły sobie za cel dorównanie amerykańskim gigantom. Wydawało się to wówczas szaleństwem. Warto pamiętać, że w latach pięćdziesiątych japoński przemysł samochodowy był pod wieloma względami mniej zaawansowany niżli polski dzisiaj.
Leave a reply