W trakcie swojej pracy menedżerowie odwołują się do pomocy konsultantów, doradców, ekspertów, korzystają ze specjalistycznych analiz i wyników badań (zarówno takich, które sami zlecili, jak i takich, które prowadzone były niezależnie). Ogromnym uproszczeniem byłoby przypuszczenie, że zwalnia ich to z obowiązku samodzielnego myślenia i dobrego rozeznania w przedmiocie ekspertyz czy opinii fachowców. Umiejętność formułowania pytań i rozumienia odpowiedzi oraz identyfikowania w powodzi informacji spraw najważniejszych wymaga zarówno wiedzy, jak i mądrości, intuicji, doświadczenia. Nie musi to być wiedza szczegółowa, musi jednak umożliwiać zrozumienie podstawowych przesłanek rozumowania ekspertów oraz związku między tymi przesłankami a prezentowanymi przez nich wnioskami. Inaczej powstaje zagrożenie manipulacji działań kierownictwa przez ekspertów w ich interesie (czyli nieformalnego przejęcia przez nich władzy w organizacji) względnie zmarnowania niemałych nakładów na doradztwo.
Analityczna i koncepcyjna praca menedżera nie przebiega w izolacji od zespołu jego bliższych i dalszych współpracowników. Umiejętność pracy w zespole, zespołowego generowania pomysłów i prowadzenia z nimi eksperymentów myślowych znakomicie zwiększa potencjał intelektualny kierownictwa. Umiejętność ta jest w niemałej mierze dziełem szefa. Wiele zależy od jego postawy, od przekonania, że także inni mogą mieć rację, od szacunku dla cudzych poglądów i odmienności opinii, od prawidłowej oceny intelektualnych możliwości współpracowników. Jest to zadanie trudne, gdyż nie może paraliżować i powstrzymywać szybkiego podjęcia decyzji, niekiedy wbrew opiniom ekspertów i współpracowników, jeżeli własne przekonanie jest dostatecznie silne.
Leave a reply