Decyzje w tym obszarze mogą mieć charakter rozstrzygnięć kompleksowych lub odcinkowych. Te pierwsze związane są z koniecznością dokonania generalnej reorganizacji i zaprojektowania na nowo struktury, te drugie dotyczą wprowadzania do niej zmian fragmentarycznych (powołania nowej komórki organizacyjnej, zlikwidowania jakiegoś istniejącego stanowiska pracy, innego organizacyjnego podporządkowania jakiejś komórki itp.).
Konieczność reorganizacji pojawia się najczęściej jako wynik procesów rozrostu organizacji (np. rozrost organizacji uniemożliwia dalsze sprawne nią zarządzanie przy zachowaniu dotychczasowej scentralizowanej struktury funkcjonalnej), rozszerzenia rynków zbytu, istotnej zmiany celów i strategii organizacji, istotnych zmian w otoczeniu organizacji (np. rynek, na którym organizacja sprzedaje swoje wyroby, ze względnie stabilnego zmienił się w burzliwy, nieustabilizowany). Konieczność taka pojawić się może również w wyniku zmian, jakie zaszły w samej strukturze, a wprowadzone zostały jako efekty różnych presji i wymuszeń ze strony poszczególnych grup uczestników organizacji. Kumulacja takich odcinkowych zmian może doprowadzić np. do zwiększenia się ponad racjonalnie uzasadniony poziom liczby kierowników średnich szczebli czy liczby i wielkości komórek typowo administracyjnych, co grozi zbiurokratyzowaniem całej organizacji.
Leave a reply