Monitoring (istota roli monitora) polega na przeszukiwaniu otoczenia i wnętrza organizacji w celu uzyskania ważnych informacji. Dlatego Sęk zabiegał o spotkanie z wiceministrem dlatego uważnie wsłuchiwał się w wypowiedzi Mościckiego, członka zarządu regionu „Solidarności” dlatego wreszcie Brodzki starał się uzyskać nieoficjalnym kanałem informacje na temat wyniku przetargu. Monitoringowi wnętrza organizacji służą zarówno opisane wyżej zestawy wskaźników, jak i częste rozmowy i spotkania z ludźmi, pozwalające wsłuchać się w to, co wymyka się wskaźnikom i sprawozdawczości. Temu celowi służą codzienne wizyty Sęka w halach fabrycznych i częste nieformalne rozmowy z pracownikami. Tworzywem zarządzania jest informacja. Kierownictwo organizacji musi być tak dobrze poinformowane, jak to tylko możliwe. Monitoring służy właśnie pozyskiwaniu informacji.
Stosunkowo niewiele jest takich informacji, które należałoby zastrzec wyłącznie dla naczelnego kierownictwa. Jednolitość działania organizacji wymaga, by niemal wszyscy mieli dostęp do tych samych zasobów informacji. Ci, przed którymi informacje się zataja, czują się manipulowani i oszukiwani, a to rodzi agresję. Dlatego w sporze między Sękiem a Pawłowską na temat utajnienia informacji o planowanych redukcjach zatrudnienia rację należałoby raczej przyznać Pawłowskiej. W późniejszej rozmowie ze związkowcami Sęk próbował zresztą „uchylić rąbka tajemnicy” i wybadać ich reakcję. Występował wówczas w roli upowszechniającego informacje. W trakcie rozmowy uświadomił sobie zresztą wyraźnie, że dalsze przekazywanie informacji na temat zatrudnienia jest po prostu nieuniknione.
Leave a reply