Nie wszystkie organizacje wypracowują długofalowe strategie

Cele rozumiane jako zbiory konkretnych zamierzeń również mają hierarchiczną konstrukcję. Są wśród nich zamierzenia długofalowe, kosztowne i szczególnie ważne dla przyszłego rozwoju organizacji. Określa się je mianem celów strategicznych. Są one najczęściej związane ze zdobywaniem nowych rynków, wyznaczaniem kierunków badań nad nowymi produktami i technologiami, podejmowaniem kluczowych decyzji inwestycyjnych itd.

Cele strategiczne „wyznaczają” pole konkretnych zadań i przedsięwzięć – celów niższego rzędu: taktycznych i operacyjnych. Cele taktyczne i operacyjne są bardziej konkretne niż strategiczne można i należy je dostosowywać do zmieniających się warunków, zanim zmienimy cele wyższego rzędu (oczywiście przy założeniu, źe te ostatnie zostały określone właściwie).

Nie wszystkie organizacje wypracowują długofalowe strategie. Niektóre, zwłaszcza te mniejsze, określają jedynie cele o krótszym horyzoncie czasowym, szybko dostosowując je do zmieniających się warunków (mody, koniunktury, chwilowych „luk rynkowych” itp.).

Cele, rozumiane jako skonkretyzowane zamierzenia, ujmowane są w postaci planów. W organizacjach konstruuje się plany długookresowe (horyzont kilka lat) oraz plany średnio- i krótkookresowe (horyzont kwartału, miesiąca, tygodnia, dnia). Nie planuje się natomiast celów rozumianych jako ogólne wartości, dążenia czy funkcje organizacji.