Problemy decyzyjne związane z formułowaniem celów częściej pojawiają się na poziomie celów niższego rzędu. Wynika to zazwyczaj z wielości tych celów i ich wzajemnej konkurencyjności oraz ograniczoności środków na ich realizację. Nie można zrezygnować całkowicie z realizacji któregoś z nich, ale też nie istnieje możliwość jednoczesnej ich maksymalizacji. Nie można np. jednocześnie zwiększać płac i środków przeznaczonych na badania rozwojowe i inwestycje. Tworzenie podstaw realizacji zysku długookresowego zmniejsza zyski krótkookresowe. Daleko posunięte zróżnicowanie profilu produkcji zapobiega kryzysom związanym z załamaniami popytu na jakiś określony produkt lub ich grupę, ale jednocześnie utrudnia uzyskiwanie korzyści płynących ze specjalizacji i umiejscowienia w czołówce głównych producentów danych wyrobów.
W każdym z tych przypadków problemy decyzyjne polegają głównie na dokonywaniu wyborów relacji między realizowanymi celami, co oznacza określenie niektórych z nich jako wartości w danym czasie maksymalizowanych, pozostałych zaś jako ograniczeń. Przybierać to może postać następujących rozstrzygnięć: zwiększamy maksymalnie nakłady inwestycyjne pod warunkiem utrzymania stałej zdolności kredytowej przedsiębiorstwa i wysokości wypłacanych dywidend dla akcjonariuszy (ograniczenia) unowocześniamy produkowane wyroby pod warunkiem utrzymywania ich ceny na poziomie zbliżonym do dotychczasowego itp. Ustalenia tego rodzaju mają zwykle charakter czasowy i w miarę zmieniania się sytuacji bywają przefor- mułowywane w kolejnych procesach decyzyjnych.
Leave a reply