Przykład „Automatyki”

Celem, który Sęk i jego ekipa postawili przed „Automatyką”, jest odzyskanie pozycji lidera w zakresie systemów1 automatyki przemysłowej w Europie Środkowowschodniej. Warto zastanowić się nad tym, czy jest to cel właściwie dobrany i dostatecznie mobilizujący.

Zarządzanie powinno doprowadzić do tego, by organizacja była zdolna do uczenia się, czyli adaptacji do zmiennych warunków oraz stałego doskonalenia się uczestników, a więc nabywania przez nich nowych umiejętności, możliwości, wzorców działania. Jest to szczególnie istotne w warunkach transformacji ustrojowej, kiedy warunki działania przedsiębiorstw uległy radykalnej zmianie [Koźmiński, 1993],

Przykład „Automatyki” ilustruje laką zmianę szczególnie wryraźnie. Wiodącą pozycję na rynku krajowym i na rynkach RWPG firma zawdzięczała niewymienialności waluty i zamknięciu gospodarek komunistycznych, czyli braku konkurencji ze światowymi liderami. Dzięki temu przestarzałe wyroby bez najmniejszego trudu znajdowały nabywców. Co więcej, ponieważ „Automatyka” była jednym z nielicznych w krajach RWPG producentów tego rodzaju systemów, nabywcy „czekali w kolejce”.

Firma przyzwyczajona do lak „komfortowych” warunków, sprzyjających utrwaleniu nieefektywności, musiała opanować wiele nowych umiejętności, choćby po to, by przetrwać.