„Wzorcowy” przedsiębiorca

Typowy przedsiębiorca jest człowiekiem z bardzo rozwiniętą potrzebą osiągnięć. Dąży do pracy na własny koszt i własny rachunek, do sukcesu. Potrzeba ta skłania go bardziej do założenia własnej firmy, niż pracy u innych.

Prawdziwy przedsiębiorca jest pracowity, wytrwały i uparty w realizowaniu własnych zamierzeń. Trudności nie zrażają go systematycznie, nie goniąc za doraźnymi korzyściami, buduje solidne fundamenty swego biznesu. Dzięki tym cechom doprowadza firmę do rozkwitu i niestrudzenie dba o jej rozwój.

„Wzorcowy” przedsiębiorca jest gotów do podejmowania ryzyka, ale nie jest hazardzistą. Zawsze kalkuluje działania podejmuje wówczas, gdy dostrzega możliwość własnego wpływu na bieg wydarzeń, a uzyskanie zamierzonych wyników ocenia jako realne, choćby nawet miało to być bardzo trudne.

Prawdziwy przedsiębiorca to niestrudzony innowator. Choć sam rzadko jest wybitnym wynalazcą, z reguły sprawdza się jako promotor zmian i osoba w pełni odpowiedzialna za ryzyko związane z ich wprowadzaniem. Powiększania własnego kapitału nie traktuje jako „sposób na życie”, lecz jako miarę sukcesu i inwestycję w przyszłość. Nie interesuje go władza dla niej samej. Z reguły nie uczestniczy w rozgrywkach o wpływy, nie zabiega o własną popularność i rozgłos. U ludzi ceni bardziej fachowmść, niż to, że umieją zgodnie wpółpracować. Jednocześnie kładzie duży nacisk na problem kadr przedsiębiorstwa.

W czasie II wojny światowej zajmował się projektowaniem bomb przeznaczonych do niszczenia tam, mostów, wyrzutni rakiet itp.