Mechanizm rynkowy

Mechanizm rynkowy powinien być wprowadzany do gospodarki równocześnie we wszystkich jego istotnych składnikach, a nie tylko w wydzielonych segmentach. Oznacza to równoczesne liberalizowanie cen, kursów walut, kredytów i stopy procentowej oraz wprowadzenie określonego mechanizmu regulacji płac i innych dochodów pieniężnych ludności. Wraz z tym należy wprowadzić pełną wymienialność wewnętrzną waluty krajowej na waluty innych krajów, umożliwić pełną swobodę importu i eksportu w dowolnych ilościach bez żadnych ograniczeń oraz zapewnić całkowitą swobodę two-rzenia i rozwoju przedsiębiorstw prywatnych, opierając się zarówno na kapitałach kra-jowych, jak i zagranicznych.

Wszystkie przedsiębiorstwa, niezależnie od formy własności, muszą liczyć się z twardym finansowaniem, tzn. że nie mogą wydawać więcej niż to, na co je stać. Kredyt może być udzielany przedsiębiorstwom przez banki pod warunkiem zachowania zdolności finansowej przedsiębiorstwa do zwrócenia należnej sumy w przewidzianym terminie, jak również terminowego regulowania obowiązującej stopy procentowej. Podatki muszą być także regulowane w przewidzianym terminie, aby budżet państwa dysponował niezbędnymi środkami do pokrywania zaplanowanych wydatków zatwier-dzonych przez parlament.

Wymagany jest ustawowy zakaz finansowania deficytu budżetu państwa za pomo-cą automatycznego kredytowania przez bank centralny, który czerpał środki z dodatko-wej emisji pieniądza. W gospodarce centralnie planowanej było to jedno z głównych źródeł napędzania inflacji ukrytej, która wyrażała się we względnie stabilnych cenach przy rosnących niedoborach dóbr i usług, i wydłużającej się kolejce oczekiwań na do-stawę poszukiwanego towaru. Deficyt budżetu centralnego może być pokrywany jedynie ze sprzedaży krótkoterminowych obligacji lub zaciągania normalnie oprocentowanego kredytu w bankach.

Wprowadzenie mechanizmu rynkowego wymaga zatem: restrykcyjnej polityki pie-niężnej, restrykcyjnej polityki fiskalnej i restrykcyjnej polityki dochodowej.