OTOCZENIE ORGANIZACJI

Każda organizacja jest podmiotem działania wyodrębnionym z otoczenia w sensie prawnym (posiada nazwę, statut będący prawną podstawą jej funkcjonowania oraz prawnie rozstrzygniętą formą własności majątku), w sensie ekonomicznym (dysponuje swoimi lub powierzonymi jej składnikami majątkowymi) oraz w sensie organizacyjnym (posiada wewnętrzną strukturę i zarząd). Wyodrębnienie z otoczenia nie oznacza niezależności od niego przeciwnie, żadna organizacja nie mogłaby bez niego przetrwać. Z otoczenia bowiem czerpie i dla niego przetwarza najróżniejsze zasoby.

Otoczenie nie tylko stwarza organizacji możliwości przetrwania i szanse na rozwój w nim tkwią również główne zagrożenia dla tych podstawowych organizacyjnych wartości. Owe szanse i zagrożenia nie są stałe, niektóre z nich zanikają z biegiem czasu, inne pojawiają się. Zmieniają się potrzeby otoczenia i reguły wymiany organizacji z otoczeniem. Organizacje, zwłaszcza małe, nie zawsze posiadają możliwości kontroli stanów swego otoczenia, najczęściej muszą się do tych zmian dostosować, co z kolei wymaga ciągłego rozpoznawania procesów zmian zachodzących w nim.

Dla organizacji gospodarczych (przedsiębiorstw) najważniejszym składnikiem otoczenia jest rynek. Na rynku przedsiębiorstwo występuje jako oferent swoich wyrobów i jako nabywca wyrobów oferowanych przez innych. Penetracja rynkowego otoczenia jest jedną z podstawowych funkcji we współczesnym zarządzaniu jest ogromnie ważna w przypadku tych organizacji, których rynkowe otoczenie jest zmienne lub burzliwe.