Dlatego w obu tych technikach twórczego myślenia tak mocno podkreśla się zakaz krytycznego reagowania uczestników na zgłaszane pomysły. Faza krytycznej oceny następuje po etapie zgłaszania pomysłów, a nigdy w ich trakcie. Chodzi bowiem o „odblokowanie” myślenia, uczynienie go bardziej elastycznym, nie skrępowanym, nie ograniczanym ani hamulcami wewnętrznymi, ani zewnętrznymi.
Autorzy obu omawianych technik, oprócz ogólnych zasad „odblokowania” myślenia uczestników zespołów, podają szczegółowe zasady dotyczące skompletowania zespołów twórczego myślenia, prowadzenia sesji pomysłów, oceny krytycznej zgłaszanych pomysłów, dochodzenia do końcowego wyboru poszukiwanego rozwiązania.
Niektóre algorytmy postępowania formułowane są nie tylko w postaci faz i etapów', ale uzupełniane są listami pytań, na jakie w każdej z faz trzeba znaleźć odpowiedź. Np. model podejścia systemowego w ujęciu G.M. Jenkinsa [Jenkins, 1969] składa się z etapów: analiza, synteza, wdrażanie, ocena funkcjonowania nowego systemu.
Lista pytań dotyczących etapu analizy zawiera następujące pozycje: na czym problem polega i w jaki sposób należy do niego podejść? jaki jest charakter istniejącego systemu, w którym problem jest umiejscowiony? jaki charakter ma otoczenie systemu? jakie są cele systemu i jego poszczególnych podsystemów? czy cele te są jasno określone i czy są zgodne ze sobą? jakich informacji o systemie brak? czy zidentyfikowane zostały warunki ograniczające przyszłego rozwiązania i czy wszystkie one mają charakter rzeczywisty, a nie pozorny?
Leave a reply