Takie świadome zachowanie wymaga oczywiście szczególnego przygotowania. Polega ono: po pierwsze, na precyzyjnym uświadomieniu sobie, co chce się osiągnąć w konkretnej sytuacji po drugie, na przemyśleniu zawczasu swego sposobu postępowania lub też na szybkim instynktownym jego określeniu (efekt doświadczenia) po trzecie wreszcie, na umiejętności eliminowania wszelkich „ubocznych” reakcji, mogących negatywnie wpłynąć na efekty działania i współdziałania.
Najważniejsze w zarządzaniu ludźmi i kontaktami międzyludzkimi jest dla menedżera tworzenie efektywnych zespołów i przewodzenie im [Katzenbach, Smith, 1993 Ancona, Nadler, 1989], Oznacza to:
– prawidłowy dobór najbliższych współpracowników (z punktu widzenia potrzebnych kwalifikacji zawodowych, doświadczenia, umiejętności i cech charakterologicznych)
– wyznaczanie zespołowi długofalowych celów i doraźnych zadań
– zapewnienie otwartej komunikacji (wymiany informacji) wewnątrz zespołu oraz dbałość o najlepsze wykorzystanie wiedzy, kwalifikacji i informacji, którymi dysponują członkowie zespołu
– zarządzanie relacjami formalnymi wewnątrz zespołu (podział zadań, władzy, odpowiedzialności i zasobów) oraz relacjami pomiędzy zespołem a innymi komórkami organizacyjnymi
– zarządzanie nieformalnymi stosunkami wewnątrz zespołu, a przede wszystkim przeciwdziałanie konfliktom i tworzenie atmosfery harmonijnej współpracy.
Leave a reply