„Automatyka” i okres po 1989

W związku z niełatwą sytuacją finansową firmy i drogim kredytem kierownictwo musiało nauczyć się analizy i kontroli przepływów finansowych. Przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i perspektywy prywatyzacji poprzez udział w Programie Powszechnej Prywatyzacji, zmusiły do poznania kategorii prawnych gospodarki rynkowej.

Okres po 1989 roku byl więc dla szerokiego grona pracowników „Automatyki” okresem „wielkiego uczenia się”. Istotnym elementem uczenia się jest uzyskiwanie informacji na temat popełnianych przez siebie błędów i wskazówek, w jaki sposób należy te błędy skorygować. Problem nie polega bowiem na tym, by kogoś „napiętnować” czy ukarać, ale na tym, by stworzyć mu możliwości skorygowania błędu i doskonalenia się. Rola szefa polega między innymi właśnie na zapewnieniu pracownikom dostępu do informacji umożliwiających korygowanie błędów i doskonalenie się. W rozmowie z Pawłowską Sęk sam powiedział, co i jak należy skorygować w przygotowywanym przez nią programie. Szef nie może jednak wiedzieć wszystkiego. Firma musi więc albo zatrudniać specjalistów, albo korzystać z usług doradców i konsultantów. Potrzebne jest oczywiście i jedno, i drugie. Prezes „Automatyki” postanowi! skorzystać z usług konsultantów rozwiązując problem organizacyjnego usytuowania funkcji zaopatrzenia, która nie „pasuje” do nowej struktury centrów zysku.