Szefowie ponoszą więc odpowiedzialność za poziom poinformowania, umiejętności i zaangażowania swoich pracowników. Odpowiedzialność ta jest tym większa, że szeregowi pracownicy muszą coraz częściej podejmować ważne dla firmy decyzje. Zarządzanie powinno pośrednio zapewnić, by większość tych decyzji dobrze służyła organizacji. Podstawowe decyzje „zarządcze” wiążą się z:
– ustalaniem długofalowych celów strategicznych i sposobów ich realizacji, czyli strategii
– planowaniem, czyli określaniem sekwencji przyszłych działań oraz środków niezbędnych do ich zrealizowania
– ustalaniem zakresu, przedmiotu i metod kontroli, czyli sprawdzania zgodności rzeczywiście realizowanych działań i ich wyników z przyjętymi założeniami
– decydowaniem o przebiegu procesów produkcyjnych w przedsiębiorstwach przemysłowych
– organizowaniem, czyli grupowaniem zasobów materialnych i ludzkich oraz ustalaniem relacji między nimi
– kierowaniem zachowaniami ludzkimi, czyli wyborem sposobów oddziaływania na uczestników organizacji
– kształtowaniem potencjału społecznego organizacji, czyli wyborem kierunków i sposobów świadomego tworzenia ilościowych i jakościowych charakterystyk grupy społecznej złożonej z osób zatrudnionych w organizacji i współpracujących z nią
– specyficznymi decyzjami, które wymusza umiędzynarodowienie i globalizacja procesów zarządzania (zagadnieniom tym poświęcamy kolejne rozdziały).
Przedstawiony wyżej opis działań podejmowanych przez szefa „Automatyki” i jego współpracowników zawiera w sobie wszystkie wskazane „obszary” zarządzania.
Leave a reply