We wszystkich krajach zachodnich rozwinięto ochronę socjalną pracowników i obywateli, zabezpieczającą warunki egzystencji najmniej zarabiającym grupom spo-łecznym lub ludziom nie mającym pracy, bądź też niezdolnym do pracy. Nie wnikając w szczegóły i różnice rozwiązań w poszczególnych krajach, ochrona socjalna wyraża się w następujących działaniach:
1. Ochrona prawna zatrudnionego pracownika. Zwolnienie z pracy wymaga w wielu krajach uzasadnienia, a nawet akceptacji agencji zatrudnienia. Istnieje ustawowy zakaz zwolnienia pracownika w okresie jego choroby lub kobiety w okresie ciąży.
2. Tanie i bezpieczne mieszkanie dla pracowników nisko zarabiających. Społeczna kontrola czynszów mieszkaniowych przez władze lokalne. Możliwość udzielania subsydiów dla osób, których wysokość dochodów nie wystarcza na opłacenie komor-nego standardowego mieszkania.
3. Wysoki poziom edukacji powszechnej, opłacanej z podatków od ludności, a nie przez osoby korzystające z nauki.
4. Wysoka jakość opieki zdrowotnej dla całej ludności, opłacanej z przymusowego lub dobrowolnego ubezpieczenia wspomaganego subsydiami dla nisko zarabiających.
5. Gwarancja minimalnej płacy niezbyt oddalonej od płacy przeciętnej i rosnącej wraz ze wzrostem płacy przeciętnej.
6. Na wypadek długotrwałej choroby 100% wynagrodzenia przez jeden rok i 80% wynagrodzenia przez lata następne, w których uprawnione jest pobieranie zasiłku cho-robowego. Na wypadek bezrobocia 80% płacy przez pierwsze sześć miesięcy i 75% pła-cy przez następne dwa lata. W przypadku niemożności znalezienia pracy po tym termi-nie, bezrobotny otrzymuje pomoc charytatywną z funduszu socjalnego.
7. Emerytury i dodatki dla niepełnoletnich dzieci skorelowane są z poziomem płacy minimalnej. Emerytury i dodatki dla wdów i sierot równe są emeryturze należnej ich zmarłemu żywicielowi.
Polityka ta zmierza do otoczenia przez państwo opieką pracowników znajdujących się w niekorzystnym położeniu lub zmuszonych, wobec ich małej siły przetargowej, do zawierania wyraźnie niekorzystnych transakcji. Chodzi więc o zapewnienie wszystkim obywatelom godziwego minimum konsumpcji, a nawet pewnego komfortu życia i ograniczenie monopolistycznej potęgi prywatnych właścicieli.
Leave a reply