ROLE KIEROWNICZE

Henry Mintzberg (1975), analizując wyniki badań nad sposobem wykorzystania czasu pracy kierowników i wykonywaniem przez nich funkcji zarządzania, wyróżni! kilka podstawowych typów ról kierowniczych (ról menedżera).

Punktem wyjścia jest oczywiście autorytet formalny i pozycja wynikająca z nominacji, która jest formalnym (zgodnym z normami prawa) upoważnieniem właściciela do dysponowania zasobami firmy, czyli do zarządzania nią. Przepisy prawa regulują tryb powoływania i odwoływania osób zarządzających różnego typu organizacjami, np.: przedsiębiorstwami państwowymi, spółkami akcyjnymi, spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością, jednoosobowymi spółkami Skarbu Państwa, państwowymi uczelniami wyższymi, muzeami, teatrami, szpitalami. Przepisy prawa określają też podmioty powołujące i odwołujące, a także uprawnienia osoby zarządzającej w stosunku do podległych jej osób i powierzonych jej zasobów. Na tym polega formalna pozycja i formalny autorytet.

Henryk Sęk został dyrektorem przedsiębiorstwa państwowego „Automatyka” w 1989 roku w drodze konkursu przewidzianego ustawą o przedsiębiorstwach państwowych z 1981 roku. Z chwilą przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i włączenia go do Programu Powszechnej Prywatyzacji pierwszego prezesa nowej spółki, w osobie Henryka Sęka, powołał Minister Przekształceń Własnościowych. Odwołać go może rada nadzorcza (także powołana przez ministra reprezentującego właściciela: Skarb Państwa). W momencie przejęcia kontrolnego pakietu akcji przez jeden z Narodowych Funduszy Inwestycyjnych zmieni się skład rady nadzorczej i możliwa będzie, zgodna z wolą właściciela, zmiana na stanowisku prezesa. W przypadku Henryka Sęka taka zmiana wydaje się mało prawdopodobna, jeśli się weźmie pod uwagę jego doświadczenie i dotychczasowe wyniki, a także rozbudowane kontakty na zewnątrz firmy.