Zarządzanie wymaga komunikowania się

Zarządzanie wymaga komunikowania się, czyli obiegu informacji wewnątrz organizacji oraz wymiany informacji z otoczeniem. Najczęstszą formą pracy menedżera jest właśnie komunikowanie się: rozmowy, spotkania, narady, kontakty telefoniczne, przemówienia, wywiady, listy, pisma, notatki itp. Sztuka komunikowania się polega na:

– przekazywaniu właściwym adresatom we właściwym czasie komunikatów, które zostaną zrozumiane zgodnie z intencją nadawcy i wywołają zamierzony przez niego skutek

– zdolności do właściwego odbioru komunikatów nadawanych przez innych, czyli rozumienia, dlaczego zostały one nadane.

Warto pamiętać, że taki właściwy odbiór komunikatu nie musi być zawsze zgodny z intencją nadawcy. Na przykład związkowcy nie zorientowali się, że Sęk testuje ich reakcję na wzmianki o redukcjach zatrudnienia. Gdyby prawidłowo odczytali intencję prezesa, powinni zachować się bardziej powściągliwie i w ten sposób zmusić go do ujawnienia szczegółów.

Sęk z pewnością opanował sztukę komunikowania się. Złożyła się na to i wrodzona umiejętność rozmawiania z ludźmi (zwłaszcza słuchania), i wieloletnie doświadczenie w zarządzaniu jedną firmą, i wreszcie dodatkowe wykształcenie w dziedzinie zarządzania. Sęk właściwie rozegrał wywiad w radiu przekazując opinii publicznej obraz firmy, która osiąga sukcesy. Trafny był też wybór czasu powołania zespołu do reorganizacji zaopatrzenia: prezes podjął decyzję wówczas, gdy zorientował sie, że dla wszystkich oczywiste jest szwankowanie tego podsystemu.