Zarządzanie wymaga rozbudowanego systemu wskaźników, pozwalających stale i wszechstronnie (biorąc pod uwagę ważne dla firmy kryteria) monitorować, oceniać i poprawiać efektywność działania. Istnieją zestawy powszechnie stosowanych wskaźników finansowych, ekonomicznych, rynkowych, technicznych i społecznych. Wskaźniki te mierzą takie zjawiska, jak płynność finansową, stopę zwrotu zainwestowanego kapitału, usterkowość wyrobów, koszty operacji składających się na proces produkcyjny, rotację zapasów, absencję pracowników, fluktuację kadr i setki innych zjawisk.
Stosowanie wskaźników pozwala nie tylko reagować na zaszłości, ale także prognozować przebieg zjawisk i podejmować działania zaradcze. Kierownictwo każdej firmy powinno wypracować własny zestaw wskaźników, dostosowany do jej specyfiki, rozbudowując monitoring poszczególnych obszarów działania firmy. Na przykład: firma, która ma kłopoty z jakością, powinna szczególnie rozbudować wskaźniki dotyczące tej sfery, a przedsiębiorstwo, które jest w trudnej sytuacji finansowej, powinno częściej niż inne dokonywać wszechstronnego pomiaru swej kondycji finansowej (płynności, zadłużenia, nieściągalnych należności itp.). Najobfitszym źródłem informacji pozwalających na obliczenie wskaźników jest sprawozdawczość finansowo-księgowa. Jest to jednak źródło daleko niewystarczające.
,,Automatyka” nie ma jeszcze takiego „pulpitu sterowniczego”. Widać jednak jego początki. Sęk i Malinowski potrafili zasymulować koszt uzyskania kredytu posługując się standardowym programem finansowym. Sęk polecił Pawłowskiej opracowanie wskaźników efektywności nakładów na szkolenia.
Leave a reply