Czynniki wyznaczające wielkość podaży pieniądza

Najważniejszą rzeczą jest zapewnienie odpowiedniej regulacji dopływu pieniądza do obiegu i odpływu z obiegu, aby nie występował on w nadmiarze lub w niedostatku. Nadmiar pieniądza w obiegu w stosunku do podaży dóbr i usług powoduje inflację, która znajduje wyraz we wzroście cen. Niedostatek pieniądza w obiegu oznacza defla- cję, czyli kurczenie się podaży pieniądza i drenowanie rynku pieniężnego. Deflacja może przyczynić się do ograniczenia efektywnego popytu, spadku cen i zahamowania wzrostu gospodarczego. Zarówno inflacja, jak i deflacja są zjawiskami niepożądanymi, gdyż powodują szereg ujemnych zjawisk. Zadaniem banku centralnego jest więc umiejętna regulacja podaży pieniądza w obiegu.

Powstaje pytanie, jakie czynniki ekonomiczne wyznaczają wielkość pieniądza w obiegu? Najwcześniej próbowała wyjaśnić to zagadnienie ilościowa teoria pieniądza za pomocą następującej formuły :

Istota ilościowej teorii pieniądza sprowadza się do twierdzenia, że w długim okresie wzrost ilości pieniądza M prowadzi do wzrostu przeciętnego poziomu cen P. Zmiany realnego dochodu narodowego Y nie dokonują się pod wpływem wzrostu podaży pieniądza, lecz są rezultatem działania innych czynników wpływających na wzrost dochodu narodowego. Szybkość obiegu pieniądza jest natomiast względnie stała i może w długim okresie zmieniać się, ale także pod wpływem innych czynników niż ilość pieniądza w obiegu.