Jeste� w: Home > Rynek Finansowy > Interwencyjna polityka państwa

Interwencyjna polityka państwa

Interwencyjna polityka państwa nie jest nastawiona jedynie na eliminację doraźnych zaburzeń, ale obejmuje sterowanie globalne w dziedzinie: kształtowania równowagi rynkowej, stabilizacji cen, pełnego zatrudnienia siły roboczej, wpływania na proporcje podziału dochodów, usuwania dysproporcji gospodarczych w układzie przestrzennym, popierania rozwoju ważnych dziedzin produkcji (rolnictwo, energetyka), promowania eksportu i regulowania importu w celu zrównoważenia lub osiągnięcia nadwyżki w bilansie płatniczym kraju itp.

W sferze polityki społecznej państwo stara się stworzyć warunki równych szans dla wszystkich obywateli w kraju i realizować zasadę sprawiedliwości społecznej metodami nie podważającymi efektywności mechanizmów rynkowych.

Do narzędzi bezpośrednich zalicza się normy ochronne obejmujące: zdrowie, śro-dowisko naturalne, technologię wyrobu wielu produktów, jakość produkcji itp. Urzędy nadzoru gospodarczego wykorzystywane są do kontrolowania uczciwości konkurencji, prowadzenia polityki antymonopolowej, do popierania różnych priorytetowych dziedzin produkcji itp.

Wśród narzędzi pośredniego oddziaływania najważniejszą rolę odgrywają: podatki, cła, polityka pieniężna i kredytowa, polityka walutowa i celna, polityka rozdyspo-nowania dochodów budżetu centralnego pomiędzy różne konkurujące cele społeczne i gospodacze.

Stosowanie tych narzędzi oddziaływania państwa na gospodarkę rynkową ma na celu złagodzenie lub przezwyciężenie wielu jej negatywnych cech, jak: groźba inflacji, bezrobocia, niszczenia naturalnego środowiska, pogłębiania przestrzennych dysproporcji itp. Przymiotnik „społeczna” przy określeniu „gospodarka rynkowa” oznacza nie tylko akcje socjalną państwa, ale szeroko pojęte bezpieczeństwo socjalne wszystkich obywateli kraju.

Tak rozumiana społeczna gospodarka rynkowa zapewniła w RFN wielkie osiągnię-cia gospodarcze po II wojnie światowej i poczucie bezpieczeństwa socjalnego jej obywa-teli. Nic więc dziwnego, że stała się ona popularna w wielu krajach Europy Zachodniej i Północnej, inspirując szereg zmian, które doprowadziły do powstania Welf ar e State, czyli państwa dobrobytu lub państwa o rozbudowanym systemie opieki społecznej.

Dodaj Komentarz