Teoria cyklu koniunkturalnego

Cykl koniunkturalny jest wynikiem współzależności wielu różnorodnych czynników i sił. Stwarza to możliwości różnorodnych wyjaśnień. Zjawisko cykliczności próbowano w historii myśli ekonomicznej tłumaczyć zmiennymi falami napływu wynalazków i innowacji technicznych w produkcji, które w pewnym okresie ożywiają aktywność gospodarczą, w innym zaś, gdy wyczerpuje się strumień wynalazków, następuje depresja gospodarcza.

Inne teorie kładły główny nacisk na czynniki psychologiczne, tzn. na pojawienie się nastrojów optymistycznych wśród przedsiębiorców, które skłaniały ich do rozwijania działalności inwestycyjnej, i po pewnym okresie zmieniały się w nastroje pesy-mistyczne, zniechęcające do działalności inwestycyjnej. Największą popularnością w podręcznikach autorów zachodnich cieszy się teoria cyklu oparta na współdziałaniu mnożnika i akceleratora .

Wszystkie wymienione teorie kładły główny nacisk na przyczyny mniej lub bardziej regularnych falowań w wydatkach inwestycyjnych, które wpływały na pozostałe zmienne w modelu cyklu.

W niniejszym rozdziale przedstawię uproszczoną wersję teorii cyklu koniunktu-ralnego, sformułowaną w połowie lat trzydziestych bieżącego stulecia przez jednego z najwybitniejszych polskich ekonomistów Michała Kaleckiego .