Każda organizacja ma swoją wewnętrzną strukturę, składa się z różnych elementów oraz powiązań i zależności łączących je. Najbardziej podstawowym składnikiem struktur organizacyjnych są pojedyncze stanowiska pracy.
Wzajemne zależności łączące stanowiska pracy lub ich grupy mają różny charakter. Najczęściej spotykanymi rodzajami więzi organizacyjnych są:
– więź służbowa, łącząca kierowników różnych szczebli zarządzania z ich podwładnymi
– więź technologiczna, łącząca stanowiska pracy uczestniczące w jakimś procesie wytwarzania i realizująca poszczególne jego fazy
– więź funkcjonalna, łącząca stanowiska i grupy stanowisk (komórki, działy, piony) realizujące równolegle różne funkcje niezbędne do sprawnego działania całej organizacji (np. funkcję produkcyjną, handlową, finansową, personalną)
– więź informacyjna, polegająca na przekazywaniu sobie informacji niezbędnych do realizacji zadań i podejmowania decyzji.
W każdej organizacji występują z reguły wszystkie typy powiązań. Ich relatywne znaczenie jest jednak różne. W instytucjach administracyjnych na plan pierwszy wysuwają się więzi służbowe, hierarchiczne (zob. opisany wyżej urząd gminy).
W małych przedsiębiorstwach produkcyjnych najistotniejsze są więzi technologiczne. Przykładem może być niewielka huta produkująca (w małych seriach) szkło gospodarcze i dekoracyjne, stosująca tradycyjną technologię wytopu i obróbki. Większość zatrudnionych w niej osób pracuje bezpośrednio w produkcji. Proces wytwarzania zaczyna się od przygotowania wzorów wyrobów (salaterek, kieliszków, karafek, wazonów i pucharków) przez plastyków. Wzory te są następnie opracowywane przez technologów. Określają oni skład masy szklanej (zależnie od zastosowanych dodatków otrzymuje się różnego rodzaju szkła, o różnych barwach i właściwościach) i kolejność operacji produkcyjnych.
Leave a reply