Wpływ polityki pieniężnej na stopę procentową i poziom wytwarzanego dochodu

Polityka pieniężna obejmuje decyzje banku centralnego dotyczące rozmiarów podaży pieniądza, za pomocą którego można wpływać na kształtowanie się popytu globalnego i wzrost dochodu narodowego. Ogniwem pośrednim między zmianą podaży pieniądza a zmianą popytu globalnego jest stopa procentowa r.

Wykorzystując opisany wyżej mechanizm transmisyjny, zależność między zmianą podaży pieniądza MS a popytem globalnym Pg oraz dochodem narodowym Y można przedstawić w postaci modelu, który składa się z trzech ściśle powiązanych ze sobą części (rysunek 16.2 a, b, c).

Rysunek a) objaśniłem w podrozdziale 1Rysunek b) ilustruje mechanizm transmisyjny między zależnościami na rysunku c) i zależnościami na rysunku a). Krzywa IS i zmiana jej położenia wiąże się ze składnikami popytu globalnego na ry-sunku a). Krzywa LM i zmiana jej położenia wiąże się z krzywą popytu na pieniądz L i jej stosunkiem do krzywej podaży MS na rysunku c). Zależność między wysokością stopy procentowej r a popytem na pieniądz L jest skorelowana ujemnie. Podaż pieniądza MS i zmiana jej wielkości ilustrowana jest linią pionową, co oznacza, że nie zależy ona od wysokości stopy procentowej r i jest egzogenicznie ustalona przez bank centralny.

Analizę zaczynamy od rysunku c) przy założeniu, że podaż pieniądza wynosi MS0. W punkcie przecięcia się krzywej podaży pieniądza MS0 z krzywą popytu na pieniądz Lq uzyskujemy równowagę na rynku pieniężnym E0 przy stopie procentowej r0. Ten punkt równowagi wyznacza jednocześnie punkt przecięcia się krzywej ISq Z krzywą LM0, który rzutuje na poziom wytwarzanego dochodu narodowego Y0 i równocześnie wyznacza punkt przecięcia się krzywej popytu globalnego Pg z linią równowagi na rynku towarowym Pg – Y0. W ten sposób punkty E0 na wszystkich trzech rysunkach wy-znaczają nam ogólną równowagę zarówno na rynku pieniężnym, jak i towarowym.