Zarządzanie jest głęboko osadzone w kulturze. Oznacza to, że musi uwzględniać uznawane przez daną społeczność normy właściwego zachowania, wartości, które pozwalają odróżnić zło od dobra, symbole, mity, legendy. Jednostki ludzkie są uczestnikami wielu kultur: narodowej, regionalnej, zawodowej, organizacyjnej. Efektywne oddziaływanie na innych ludzi wymaga znajomości kultur, w których ci ludzie uczestniczą, i szacunku dla tych kultur. Na przykład wysłanie na negocjacje do kraju arabskiego młodej kobiety odczytane zostanie przez gospodarzy jako obraza. Sęk przyjął na kurtuazyjną rozmowę dyrektora słowackiej cukrowni, zadbał o upominki i uroczysty obiad, ponieważ wiedział, że będzie to odczytane jako dowód szacunku. W rozmowie ze związkowcami wykazał zrozumienie dla retoryki i stylu ..Solidarności”.
W pewnym stopniu szef powinien aktywnie tworzyć, a przynajmniej zmieniać kulturę swojej organizacji. Dlatego nie powinien chyba tolerować ani grymasów sekretarki, która uważa, że ma prawo wyjść z pracy o 16:00 bez względu na wszystko, ani złomu porozrzucanego na dziedzińcu zakładu. Zmiana kultury organizacyjnej to jeden z podstawowych warunków skutecznej restrukturyzacji przedsiębiorstw postkomunistycznych i nadania im zdolności do konkurencji w warunkach gospodarki rynkowej [Koźmiński, 1993, s. 143-192]. '
Leave a reply