MENEDŻER DOSKONAŁY

Obserwując jeden dzień pracy prezesa „Automatyki” nietrudno zorientować się, że zarządzanie wymaga spełnienia szeregu niełatwych warunków'. Spróbujmy dokonać ich zestawienia.

Pełnienie funkcji zarządzania wymaga pewnych cech psycho-fizycznych. Menedżer musi być odporny na zmęczenie i zdolny do wykonywania bardzo zróżnicowanych zadań w całkowicie nienormowanym czasie pracy, który rzadko trwa krócej niż 10-12 godzin dziennie. Konieczna jest podzielność uwagi, a zarazem zdolność do koncentracji i szybkiego reagowania. Praca menedżera obfituje w stresy i przeciążenia, sukcesy przeplatają się z porażkami. Widać to nawet na przykładzie jednego dnia prezesa „Automatyki”: obywatelstwo honorowe i przegrany przetarg (co źle wróży na przyszłość), i ISO 9000, i wyraźne trudności w rokowaniach z bankiem.

Po to, by radzić sobie w takich zmieniających się sytuacjach, potrzeba odporności na stresy i umiejętności chłodnej, spokojnej analizy. Nie wolno ulegać emocjom i nabierać zbyt osobistego stosunku do spraw i ludzi. Katastrofalne byłoby, na przykład, gdyby Sęk potraktował zaczepki związkowców w kategoriach osobistej obrazy. Uniemożliwiłoby to lub poważnie utrudniło dalsze negocjacje, bez których nie dałoby się utrzymać spokoju w firmie,

Zarządzanie wymaga specyficznej motywacji. Potrzebna jest silna motywacja osiągnięć prestiżowych i materialnych, potrzeba władzy (dominacji nad innymi ludźmi), a zarazem „szczypta szaleństwa”: wielkie ambicje dla firmy i dla siebie, zamiłowanie do ryzyka i związanych z nim emocji, ale także potrzeba tworzenia trwałych wartości, bycia społecznie użytecznym. Taka silna motywacja stwarza podstawy do narzucenia sobie morderczego tempa pracy i żelaznej samodyscypliny. Taka motywacja jest trudna do pogodzenia z życiem rodzinnym. Osoby, które chcą wiele czasu i uwagi poświęcić rodzinie, nie znajdą ich już dość dla firmy.