Integracja zachodnioeuropejska
Integracja zachodnioeuropejska od momentu swych narodzin była odpowiedzią nie tylko na „wyzwania amerykańskie” oraz zagrożenia globalne, ale stanowiła również odpowiedź na niebezpieczeństwa związane z ekspansją bloku radzieckiego dążącego do panowania nad światem.
W ciągu dwudziestukilku lat 12 krajów europejskich stworzyło jednolity rynek przy całkowitym zniesieniu wszelkich barier w przepływie kapitału, towarów i ludzi. Stworzyło to największy wśród rozwiniętych krajów świata rynek, obejmujący około 350 min konsumentów (podczas gdy USA obejmują tylko 250 min, zaś Japonia 125 min konsumentów), który dysponuje największym w świecie potencjałem eksportowym i największą zdolnością absorpcyjną importu .
We Wspólnocie coraz większą rolę odgrywają Niemcy, które po zjednoczeniu dys-ponują największym potencjałem ludzkim i produkcyjnym oraz mają najbardziej usta-bilizowaną walutę, wynikającą z dużej nadwyżki eksportu nad importem.
Procesy integracyjne Wspólnoty ulegają stałemu pogłębianiu i stopniowo obejmują sferę gospodarczą, naukowo-techniczną i monetarną.
W 1990 r. rozpoczęto realizację pierwszego etapu unii monetarnej. Ogłoszony zo-stał jednolity akt europejski, w myśl którego ma powstać po 1992 r. zintegrowany rynek wewnętrzny na obszarze Wspólnoty Europejskiej. Pierwszym krokiem w kierunku two-rzenia unii monetarnej było wprowadzenie w 1979 r. wspólnej jednostki pieniężnej, zwa-nej w skrócie ECU (eki). Do 1992 r. nie odgrywała ona jednak znaczącej roli. Oprócz wy-miennych walut narodowych, ECU była używana jako wspólna rezerwa finansowa, wy-korzystywana w rozliczeniach między bankami Wspólnoty. Obsługiwała ona jednak nie więcej niż 6% obrotów kredytowych. Proces likwidacji walut narodowych i zastąpienia ich wspólną walutą ECU będzie trwał co najmniej do 1997 r. Wywoływać to będzie nie-zadowolenie wśród banków komercyjnych i licznych kantorów wymiany, które stracą na likwidacji wymienialności walut narodowych. Wprowadzenie wspólnej waluty, obo-wiązującej wszystkie kraje Wspólnoty, ma być poprzedzone ujednoliceniem podatków oraz pełną integracją banków centralnych i instytucji finansowych.