Reorganizacja – rozwinięcie

W jednej z gmin warszawskich rada w pierwszej kolejności dokonała drogą głosowania wyboru burmistrza i członków zarządu. Zaproponowała nowo wybranemu burmistrzowi, że sama zajmie się przygotowaniem projektu nowej struktury organizacyjnej. Burmistrz zgodził się na takie rozwiązanie. Radni wyłonili specjalną komisję, która rozpoczęła pracę, zanim jeszcze sformułowane zostały nowe cele urzędu, przed ostatecznym podziałem kompetencji między gminę a rejony. Prace nad nową strukturą urzędu rozpoczęto od przeglądu dotychczasowej oraz spisania zadań wykonywanych na poszczególnych stanowiskach pracy. Zapoznano się też z rozwiązaniami stosowanymi w jednej z gmin szwedzkich.

Głównym założeniem przyjętym przez komisję było uproszczenie dotychczasowej struktury, podziału na 23 wydziały: komunikacji, oświaty, zdrowia, budżetowo-gospodarczy, spraw obywateli itd. Wyłączono te zadania, które z mocy ustawy pozostawiono administracji państwowej (rejonom), a pozostałe pogrupowano w trzy duże działy. Projekt przewidywał utworzenie czterech pionów, kierowanych przez sekretarza gminy odpowiedzialnego za funkcjonowanie urzędu oraz sprawy prawno-organizacyjne i kadrowe, skarbnika gminy czuwającego nad finansami oraz dwóch zastępców burmistrza -jednego odpowiedzialnego za sprawy obywateli, a drugiego – za całokształt spraw techniczno-gospodarczych gminy.