Monthly Archives Sierpień 2012

Bank centralny odpowiedzialny za równowagę na rynku towarowym i rynku pienięż-nym oraz ograniczanie wzrostu cen rynkowych kontroluje podaż pieniądza w obiegu i koryguje jego dopływ lub odpływ za pośrednictwem zmiany wysokości stopy rezerw obowiązkowych, zmiany stopy dyskontowej oraz polityki otwartego rynku.

Rezerwa obowiązkowa, jaką muszą utrzymywać banki komercyjne, wyznaczona jest przez radę banku centralnego, a w Stanach Zjednoczonych przez Radę Gubernatorów Systemu Rezerwy Federalnej. Banki mogą utrzymywać wyższe rezerwy, ale nie mogą utrzymywać mniejszej niż wyznaczony jej poziom minimalny.

Procesy integracyjne mogą przybierać różny zasięg w poszczególnych regionach świata2. Zaczynają się z reguły od pewnych uzgodnień o ograniczonym zakresie i stop-niowo mogą być rozszerzane na coraz inne dziedziny życia.

Mimo niewątpliwych korzyści płynących z integracji gospodaczej, procesy te prze-biegają na ogół powoli i napotykają różne trudności. Integracja bowiem dotyczy różnych krajów, znajdujących się na niejednakowym poziomie rozwoju gospodarczego i może naruszać interesy narodowe lub interesy różnych grup społecznych.

Dewaluacja wpływa korzystnie na transfery prywatne, gdyż zachęca do przesyłania dewiz zarobionych za granicą i lokowania ich w różne przedsięwzięcia inwestycyjne lub nawet depozyty terminowe w kraju.

W sumie można stwierdzić, że dewaluacja daje efekty krótkookresowe. Prowadzi ona bowiem do wzrostu cen nie tylko towarów importowanych, ale wszystkich towarów i usług. Towarzyszy temu z reguły wzrost stopy procentowej, wzrost kosztów utrzymania, wzrost płac i tym samym wzrost kosztów produkcji towarów eksportowanych. Zatem początkowe korzyści dewaluacji są stopniowo eliminowane na skutek postępującego spadku opłacalności eksportu. Po upływie pewnego okresu powstaje ponowna konieczność dalszej dewaluacji waluty krajowej. W ten sposób dewaluacja przynosi wprawdzie doraźne efekty i staje się konieczna w warunkach rosnącego deficytu bilansu płatniczego, ale równocześnie otwiera drogę niepożądanym zjawiskom gospodarczym. Stąd ważny jest zarówno wybór momentu, jak i skali dewaluacji waluty krajowej tak, aby rozsądnie wyważyć korzystne i niekorzystne skutki towarzyszące dewaluacji.

Polityka pieniężna obejmuje decyzje banku centralnego dotyczące rozmiarów podaży pieniądza, za pomocą którego można wpływać na kształtowanie się popytu globalnego i wzrost dochodu narodowego. Ogniwem pośrednim między zmianą podaży pieniądza a zmianą popytu globalnego jest stopa procentowa r.

Wykorzystując opisany wyżej mechanizm transmisyjny, zależność między zmianą podaży pieniądza MS a popytem globalnym Pg oraz dochodem narodowym Y można przedstawić w postaci modelu, który składa się z trzech ściśle powiązanych ze sobą części (rysunek 16.2 a, b, c).