Category Rynek Finansowy

Pełnienie roli reprezentacyjnej polega na pewnych funkcjach ceremonialnych, które służą tworzeniu właściwego klimatu kontaktów wewnątrz i na zewnątrz organizacji, oraz promowaniu pozytywnego obrazu firmy i jej szefa, 18 maja 1995 roku Henryk Sęk dwukrotnie wystąpił w tej roli: odbywając kurtuazyjne spotkanie z dyrektorem słowackiej cukrowni oraz uczestnicząc w uroczystej sesji rady miejskiej w N. W obydwu przypadkach działania Sęka skierowane były na zewnątrz firmy. Rola reprezentacyjna może jednak dotyczyć także i jej wnętrza, wtedy na przykład, gdy szef uczestniczy w uroczystych spotkaniach pracowników, przyjmuje zaproszenie na ślub lub chrzciny albo dokonuje uroczystego otwarcia jakiegoś nowego obiektu.

Stosunki z bankami i ewentualnie innymi dostawcami kapitału (inwestorami, partnerami) to domena Malinowskiego – dyrektora finansowego „Automatyki”. Także i w tej dziedzinie w szczególnie ważnych sprawach Sęk wkracza osobiście. Świadczy o tym chociażby umówione spotkanie z prezesem PBK.

Coraz ważniejszym otoczeniem współczesnych organizacji staje się środowisko ekologiczne. Dzieje się tak dlatego, że zmiany zachodzące w tym środowisku utrudniają niektórym organizacjom prowadzenie ich dotychczasowej działalności (przemysłowe zanieczyszczenie gleb pogarsza jakość produktów żywnościowych, zanieczyszczenie powietrza utrudnia dotrzymywanie wymaganych standardów czystości zanieczyszczenie łowisk może być przyczyną bankructwa firm połowowych itd.). Ale nie tylko – rosną skutki pośrednie pogarszania się jakości środowiska: zły stan zdrowia ludzi zamieszkujących regiony ekologiczne zdegradowane odbija się na ich sprawności zawodowej, produktywności itp. Świadomość, że środowisko naturalne jest wspólną wartością, której ochrona leży bezpośrednio w interesie wszystkich ludzi i organizacji, staje się coraz powszechniejsza.

Profesjonalistą nie zostaje się tylko z racji specjalistycznego wykształcenia profesjonalista nie zadowala się tym, że coś wie. Szczyci się tym, że umie coś robić dobrze, fachowo, według sprawdzonych reguł i procedur.

Struktury tego typu nazywa się powszechnie dywizjonalnymi, zaś przedsiębiorstwa je tworzące – samodzielnymi oddziałami lub dywizjami. Takie struktury dominują w organizacjach bardzo dużych i złożonych (korporacjach), zatrudniających dziesiątki, a nawet setki tysięcy pracowników.

Proces wytwarzania rozpoczyna się od wy topu odpowiedniej masy szklanej w piecach obsługiwanych przez wytapiaczy. Bezpośrednio z pieca małe dawki płynnej masy pobierane są przez robotników, którzy przy pomocy długich dmuchaw, przytkniętych do ust, formują szklane baloniki. W czasie trwania tej operacji masa szklana częściowo zastyga. Musi być zatem znów rozgrzana w piecu. W tym celu wydmuchany balonik przekazywany jest na następne stanowisko pracy, gdzie ponownie się go rozgrzewa. Po chwili balonik przekazywany jest dalej – w ręce formierza, który przy użyciu specjalnej, przystosowanej do danego wzoru, formy nadaje mu pożądany kształt. Jeśli kształt ten jest bardziej skomplikowany, operacje rozgrzewania i formowania powtarzane są kilkakrotnie na kolejnych stanowiskach. Proces formowania kończy się ostatecznym retuszem i gotowy wyrób układany jest na specjalnej palecie, która po zapełnieniu wędruje do pieca (ale już innego typu). Dopiero tutaj wyroby uzyskują właściwą twardość i barwę. Transportem palet zajmują się robotnicy obsługujący specjalne wózki, zaś rozgrzewaniem pieców wypalających wyroby i nadzorem procesu wypalania – inni fachowcy. Kolejne operacje to schładzanie wyrobów po wypaleniu, układanie ich na inne palety, kontrola techniczna jakości wyrobów i transport do magazynu wyrobów gotowych.

Równocześnie następuje spadek obrotów papierami wartościowymi. Administracyjna kampania antyspekulacyjna skłania kupców do ostrożności. Zaczyna się więc trwająca prawie dziesięciolecie gra między kupcami a administracją państwową o niezbędną wolność ekonomiczną i odpowiadające realiom gospodarczym zasady prawa. Dwukrotna próba wprowadzenia nowelizacji prawa giełdowego kończy się fiaskiem. Przyczyną jest upór rządu w odrzucaniu rzeczowych sugestii kupieckich.

Przegląd głównych typów osobowości spotykanych we współczesnych organizacjach pokazuje, jak bardzo zróżnicowane bywają motywacje, aspiracje i dążenia ludzi, jak bardzo różnie reagują oni na stosowane przez organizacje bodźce.

Firma radzi więc sobie wykorzystując możliwości konserwacji, modernizacjii rozszerzania zbudowanych przez nią – starych – systemów, ciągle funkcjonujących „dzięki” brakom środków i pewnemu konserwatyzmowi ekip kierowniczych przedsiębiorstw w Europie Środkowowschodniej. Jest to jednak rynek gasnący. Dlatego znalezienie zagranicznego partnera dysponującego nowoczesnymi technologiami i konstrukcjami jest tak istotne. Firma zarabia sprzedając części i podzespoły, zwłaszcza te bardziej tradycyjne, których czołowi producenci światowi już nie wytwarzają, a które ciągle jeszcze znajdują zastosowania (niekiedy nieoczekiwanie nowe).

Obserwując jeden dzień pracy prezesa „Automatyki” nietrudno zorientować się, że zarządzanie wymaga spełnienia szeregu niełatwych warunków'. Spróbujmy dokonać ich zestawienia.

Mimo że Berlin nie był miastem prowincjonalnym, prowincjonalna staje się jego giełda. Oficjalne notowania pod koniec lat osiemdziesiątych obejmowały niewiele ponad trzydzieści papierów wartościowych. Dopiero w 1970 r. powrócił w okrojonej formie handel terminowy w postaci obrotu opcjami {uprawnieniami do nabycia lub sprzedaży w przyszłości odpowiednich papierów wartościowych). Wydaje się, że zjednoczenie Niemiec istotnie podniesie znaczenie i rozmiary obrotów na giełdzie berlińskiej, nie stanie się to jednak automatycznie. Współcześnie bowiem, ze względu na sprawność telekomunikacji i komputerowego monitorowania kursów papierów wartościowych, odległość od ośrodków przemysłowych ma malejące znaczenie. O powodzeniu giełdy decyduje przede wszystkim dotychczasowa koncentracja obrotów i doświadczenia maklerów. Pozwala to mieć nadzieję na szybkie i korzystne dokonywanie transakcji.

Natomiast widoczne między nimi różnice dotyczyły: charakteru problemu decyzyjnego, sposobu tworzenia wariantów rozwiązań, kryteriów branych pod uwagę przy ich ocenie. Decyzja o reorganizacji urzędu podejmowana była w sytuacji wysokiego poziomu niepewności związanej z samym problemem. Niedookreślone były cele reorganizacji i przyszłe funkcje urzędu. Kompletny zbiór możliwych postaci nowej struktury był niemal nieskończony (w sensie obiektywnym). Niemożliwe było ustalenie precyzyjnego kryterium oceny proponowanych rozwiązań. Niemożliwe też było przewidzenie wszystkich ewentualnych skutków każdego z proponowanych rozwiązań.

(Na podstawie materiałów opublikowanych w „Le Monde” z 29.06.1990). Międzynarodowy koncern „Schlumberger” zajmuje się poszukiwaniem ropy naftowej i gazu, eksploatacją szybów, pracami naukowo-badawczymi nad nowymi metodami poszukiwania złóż i technologiami wydobycia, a także produkcją komputerów, podzespołów dla elektroniki i opracowywaniem programów informatycznych (głównie dla potrzeb swojej podstawowej działalności). Zatrudnia 46 tysięcy osób, działając na wszystkich kontynentach.